ΜΙΑ ΑΣΥΝΗΘΙΣΤΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ
- Είχα ξεχάσει πόσο όμορφη είσαι.
- Ναι; Κι εσύ, όμως, δείχνεις θαυμάσια για την ηλικία σου...
- "Για την ηλικία μου..." Νομίζεις πως αυτό είναι παρηγοριά; Πώς μπορείς να συμβιβαστείς με τη φθορά, το δρόμο προς το θάνατο;
- Πίστευα ότι δε θα με ενοχλούσε το θέμα, αν μεγαλώνοντας κατάφερνα να δείχνω πολύ νεότερη.
- Ναι, το θυμάμαι... Τέλος πάντων, ας μην αναλώσουμε το λίγο χρόνο που έχουμε σε επιδερμικά θέματα. Αν και, τώρα που τελικά καταφέρνω να σου μιλήσω, δεν ξέρω τι να σου πω.
- Εγώ θέλω να μάθω πώς τα πήγες. Τι έκανες με τη ζωή σου.
- Έκανα κάποιες επιλογές, που σήμερα θα τις χαρακτήριζα λάθος. Μα ίσως να ήταν επίσης λάθος αν δεν τις είχα κάνει.
- Θα μου πεις ποιες ήταν;
- Όχι, καλύτερα όχι. Ίσως να μην αποτελούσαν πια επιλογές, αν σου έλεγα.
- Δεν έχεις τίποτα να μου πεις, λοιπόν; Κάποιο μυστικό που θα με βοηθήσει να προχωρήσω γρηγορότερα; Κάτι θα έμαθες παραπάνω σ' όλα αυτά τα χρόνια.
- Μην αναζητάς έτοιμα μυστικά. Τα μυστικά έχουν κάτι να σου προσφέρουν όταν τα ανακαλύπτεις μόνη σου. Ψάξε, και θα τα βρεις. Αλλά μην αμελείς να ψάχνεις. Μην αφήνεις το ποτάμι του χρόνου να σε κοιμίζει με το βούισμά του. Μείνε ξύπνια.
- Γιατί κλαις;
- Σκέφτηκα για μια στιγμή ότι εγώ είμαι αυτό το γλυκό κορίτσι που έχω απέναντί μου, το γεμάτο όνειρα κι ελπίδες, το γεμάτο περιέργεια και πάθος ακόμη και για τις πιο ασήμαντες πτυχές της ζωής.
- Μα... είσαι.
- Ακριβώς... Ό,τι και αν σου πω, το γνωρίζεις ήδη. Και θα κάνεις ό,τι έκανα εγώ. Τη δική μου ζωή θα ζήσεις, κι ας είχες την ευκαιρία να μου μιλήσεις σήμερα.
- Δε με νοιάζει. Όποια και αν είναι η ζωή σου, ανυπομονώ να τη ζήσω.
- Το ξέρω. Κι έπειτα, έχουμε ακόμη χρόνο για να τα αλλάξουμε όλα. Προλαβαίνουμε τα όνειρα τα μεγάλα, τα τρελά, τα άπιαστα. Μπορούμε να εξιχνιάσουμε τα μυστικά αυτού του σύμπαντος, πριν αλλάξουμε μορφή.
- Μου αρέσει όταν μιλάς έτσι.
- Ναι, αυτό είναι κάτι που πάντα θαύμαζα στον εαυτό μου.
- Δε νομίζω πως έχεις αλλάξει και τόσο τελικά.
- Πράγματι... Τι θα κάνεις τώρα;
- Θα πάω σπίτι να διαβάσω. Δίνω Φυσική αύριο. Πώς θα εξιχνιάσουμε τα μυστήρια του σύμπαντος, χωρίς γνώσεις φυσικής;
- Χαχαχα, δεν ξέρω αν η Φυσική θα βοηθήσει... αλλά κάν' το. Είναι μέρος της διαδρομής σου. Όλα έχουν το σκοπό και το νόημα που σκέφτηκες, που πίστεψες, που αποφάσισες.
- Θα σε δω αργότερα.
- Θα με δεις σίγουρα. Θα είμαι στον καθρέφτη σου σε 30 χρόνια.
... και, συνεχίζοντας τη συζήτηση (τί μετά δύο χρόνια ή δύο δευτερόλεπτα - υπάρχουν καταστάσεις που ξεφεύγουν απ' τον συμβατικό χρόνο, όπως τώρα), να σου πώ ότι με ταξίδεψες λίγο πιό πάνω απο κεί που περπατάνε οι πεζοί, από την τεφρή καθημερινότητά μου...
ΑπάντησηΔιαγραφή